لیزیرکس:

لیزیرکس (لیزینوپریل) به عنوان مهار کننده ACE (Angiotensin-Converting Enzyme) در درمان پرفشاری، نارسایی قلبی، و حملات قلبی حاد مورد استفاده می­باشد.

گروه درمانی: پرفشاری خون، قلب و عروق

نام ژنریک:

لیزینوپریل

شکل دارویی:

قرص

دوز دارو:

5 و 20 میلی گرم

موارد مصرف:

لیزیرکس(لیزینوپریل):

 1) درمان حملات قلبی حاد

2) پرفشاری خون در بیماران بالای 6 سال

3) به عنوان درمان کمکی در نارسایی قلبی

همچنین درمان ترکیبی لیزیرکس (لیزینوپریل) با هیدروکلروتیازید نیز در درمان پرفشاری خون تجویز می­گردد.

مکانیسم عمل:

در شرایط طبیعی آنژیوتنسین II در انقباض و افزایش مقاومت عروق خونی و مصرف اکسیژن موثر می­باشد، که این اعمال در نهایت منجر به هایپرتروفی عضلانی (افزایش اندازه عضلات اسکلتی) و تکثیر سلول­های ماهیچه­ای صاف دیواره عروق می­گردد.

لیزیرکس (لیزینوپریل) به عنوان مهار کننده ACE باعث کاهش تولید آنژیوتنسین II و افزایش سطح برادی کینین می­شود. که در نتیجه این اعمال انبساط عروق و کاهش فشار خون مشاهده می­گردد.

نحوه مصرف:

  • پرفشاری خون در بزرگسالان:

دوز شروع: 10 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز، اما در بیمارانی که داروی دیورتیک (مدر) مصرف می­کنند دوز شروع 5 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز می­باشد.

دوز نگهدارنده: 20 تا 40 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

حداکثر دوز مجاز: 80 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

اگر لیزیرکس (لیزینوپریل) به تنهایی فشار خون را کنترل نکرد،  دوزهای پایین ترکیبات دیورتیک (مثل هیدروکلروتیازید 12.5 میلی­گرم) ممکن است کمک کننده باشد. در صورت استفاده از دیورتیک باید دوز لیزیرکس (لیزینوپریل) کاهش یابد.

  • نارسایی احتقانی قلب در بزرگسالان:

دوز شروع: 2.5 تا 5 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

 دوز نگهدارند: تا حداکثر دوز مجاز و تحمل بیمار می­تواند افزایش یابد

حداکثر دوز مجاز: 40 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

  • سکته قلبی در بزرگسالان:

دوز شروع: 5 میلی­گرم خوراکی در 24 ساعت اول شروع حمله قلبی

دوز تکرار شونده: 5 میلی­گرم خوراکی بعد از 24 ساعت، سپس 10 میلی­گرم خوراکی بعد از 48 ساعت

دوز نگهدارنده: 10 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز حداقل به مدت 6 هفته

احتیاط: در بیماران با فشار خون سیستولیک پایین (بین 100 تا 120 میلی­مترجیوه) دوز شروع باید 2.5 میلی­گرم، در طی 3 روز اول حمله در نظر گرفته شود. در صورت تداوم کاهش فشار خون (فشار خون سیستولیک کمتر از 90 میلی­متر جیوه) برای بیش از یک ساعت درمان باید قطع شود.

  • نفروپاتی دیابتیک در بزرگسالان:

دوز شروع: 10 تا 20 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

دوز نگهدارنده: 20 تا 40 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

  • فشار خون بالا در سالمندان:

دوز شروع: 2.5 تا 5 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

دوز نگهدارنده: دوز دارو باید از 2.5 به 5 میلی­گرم خوراکی روزانه در طی یک یا دوهفته افزایش یابد.

حداکثر دوز مجاز: 40 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

  • فشار خون بالا در کودکان بزرگتر مساوی 6 سال:

دوز شروع: 0.07 میلی­گرم به ازای هر 1 کیلوگرم وزن کودک به صورت خوراکی یکبار در روز (حداکثر دوز مجاز شروع 5 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز)

دوز نگهدارنده: دوز دارو مطابق با میزان تغییرات فشار خون بعد از یک یا دو هفته از شروع درمان

حداکثر دوز مجاز: دوز بالاتر از 0.61 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم یا بیش از 40 میلی­گرم روزانه در کودکان هنوز مطالعه­ای نشده.

احتیاط: این دارو برای کودکان زیر 6 سال و کودکان دارای فیلتراسیون گلومرولی کمتر از 30میلی­لیتر در دقیقه توصیه نمی­شود.

موارد منع مصرف:

لیزینوپریل در دوران بارداری و شیردهی و در بیماران آنژیوادما، نارسایی مغز استخوان، نارسایی قلب مزمن، همودیالیز، پتاسیم بالا و فشار خون پایین منع مصرف دارد.

تداخلات دارویی احتمالی:

آلیسکیرن، آلوپورینول، آمیلوراید، آزی لوزارتان، مدوک دومیل، کاندسارتان، اپروسارتان، فاینرنون، ایربسارتان، آهن دکسترران، لفلونوماید، لوکتوکونازول، لیتیوم، لومیتاپید، لوزارتان، میپومرسن، اومسارتان، پتاسیم استات، پتاسیم اسید فسفات، پتاسیم بی­کربنات، پتاسیم کلراید، پتاسیم سیترات، پتاسیم گلوکونات، پتاسیم یدید، پتاسیم فسفات و سایر ترکیبات افزاینده پتاسیم خون، اسپیرونولاکتون، تلمیسارتان، تری­فلونوماید، تیزانیدین، تریامترن، تریمتوپرین، والزارتان

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

منع مصرف در دوران بارداری و شیردهی

احتیاط:

این دارو پرفشاری خون را کنترل می­کند درنتیجه استفاده آن در طولانی مدت ضروری است.

در زمان مصرف دارو رژیم غذایی و محدود کردن مصرف سدیم اهمیت دارد.

عوارض جانبی:

از عوارض شایع لیزینوپریل: سرگیجه، افت فشار خون، افزایش پتاسیم، افزایش کراتینین سرم، افزایش نیتروژن اوره خون و سر درد می­باشد.