page-header

سیمواستاتین

سیمواستاتین

توضیحات

سیمواستاتین به عنوان مهار کننده آنزیم HMG-CoA ردکتاز (آنزیم کلیدی در فرآیند تولید کلسترول) در کاهش سطح چربی و در نتیجه کاهش ریسک ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی از جمله سکته قلبی و مغزی مورد استفاده می­باشد.

گروه درمانی: اختلالات چربی خون، قلب و عروق

نام ژنریک:

سیمواستاتین

شکل دارویی:

قرص روکشدار خط­دار

دوز دارو:

20 میلی گرم

موارد مصرف:

  • درمان انواع چربی خون بالا (کلسترول بالا، هایپر لیپیدمی مختلط با هایپرلیپوپروتئینمی IIa و IIb، ­تری­گلیسیرید بالا نوع IV) با کاهش سطح کلسترول نهایی (total-C)، LDL-C، APO-B، تری گلیسرید و افزایش HDL-C
  • درمان کلسترول بالا در بیماران ایسکمی قلبی
  • درمان انواع بیماری­های چربی خون مثل: چربی خون اولیه یا مختلط، تری­گلیسیرید بالا، دیس-β-لیپوپروتئینمیا، کلسترول بالا خانوادگی هموزیگوت و هترزیگوت

سیموواستاتین همچنین در کاهش ریسک بیماری و مرگ و میر ناشی از بیماری­های قلبی-عروقی مثل حملات قلبی و سکته مورد استفاده نیز می­باشد. و در ابتدا درمان بیمارانی که خطر بالای وقایع عروقی دارند مثل بیماری عروق کرونری، دیابت، بیماری عروق محیطی، سابقه سکته مغزی و سایر بیماری­های مغزی-عروقی نیز تجویز می­گردد.

تجویز داروهای استاتین در بیمارانی با خطر بروز بیماری­های قلبی-عروقی یک روش استاندارد در نظر گرفته می­شود. تجویز استاتین در دیابت، آترواسکلوروزیس کلینیکی (مثل: حملات قلبی، سندرم کرونری حاد، آنژین پایدار، بیماری عروق کرونری، سکته مغزی، حملات ایسکمی گذرا، بیماری عروق محیطی)، آنوریسم آئورت شکمی و بیماری­های کلیوی مزمن نیز صورت می­گیرد.

مکانیسم عمل:

سیمواستاتین در بدن به بتا-دلتا-دی­هیدروکسی اسید هیدرولیز(تجزیه) می­شود ، که این متابولیت تولید شده از لحاظ ساختاری مشابه HMG-CoA بوده و به صورت رقابتی به HMG-CoA ردوکتاز  متصل می­شود و مانع تولید کلسترول می­گردد. همچنین سیمواستاتین با افزایش گیرنده های LDL کبدی (در پاسخ به کاهش سنتز (تولید) کلسترول) باعث افزایش برداشت LDL و با مهار تولید VLDL باعث کاهش سطح سرمی LDL و VLDL می­گردد. دوز درمانی سیمواستاتین به طور کامل آنزیم HMG-CoAردکتاز را مهار نمی­کنید، در نتیجه میزان مورد نیاز فعالیت زیستی موالونات در دسترس است. دردرمان با سیمواستاتین چون مهار در مراحل اولیه مسیر سنتز کلسترول اتفاق می­افتد، در نتیجه انتظار نمی­رود موجب تجمع ترکیبات سمی استرولی در بدن شود. به علاوه HMG-CoA به راحتی متابوبیزه می­شود به استیل CoA که در خیلی از پروسه­های بیوسنتزی بدن مورد نیاز است.

مطالعات نشان می­دهند که سیمواستاتین فارغ از نقش کاهنده چربی نیز در محافظت از عروق نقش دارد، که این عملکرد شامل: بهبود عملکرد اندوتلیالی، افزایش پایداری پلاک­های آترواسکلروز، کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب، و مهار پاسخ­های لختگی خون می­باشد.

استاتین­ها نیز با اتصال آلوستریک به گیرنده LFA-1 ، به عنوان محرک سیستم ایمنی (با تجمع لوکوسیت­ها و فعالیت سلول­هایT) نیز موثراند.

نحوه مصرف:

-پیشگیری و کاهش ریسک بروز بیماری­های قلبی عروقی در بیماران بزرگسالان با ریسک بالا این بیماری:

دوز شروع: 10 تا 20 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

دوز نگهدارنده: 5 تا 40 میلی­گرم خوراکی یکبار در روز

حداکثر در مجاز: 40 میلی­گرم در روز

محدودیت مصرف (وابسته به میوپاتی یا ضعف عضلانی): در صورت مصرف طولانی مدت سیمواستاتین( یکسال به بالا) و عدم بروز سمیت عضلانی می­توان از دوز 80 میلی­گرم استفاده کرد.

-کلسترول بالا خانوادگی هموزیگوت در بزرگسالان:

40 میلی­گرم خوراکی در روز

حداکثر در مجاز: 40 میلی­گرم در روز

محدودیت مصرف (وابسته به میوپاتی یا ضعف عضلانی): در صورت مصرف طولانی مدت سیمواستاتین( یکسال به بالا) و عدم بروز سمیت عضلانی می­توان از دوز 80 میلی­گرم استفاده کرد.

-کلسترول بالا خانوادگی هتروزیگوت در کودکان:

در کودکان 10 سال به بالا:

دوز شروع: 10 میلی­گرم خوراکی یکبار در عصر

دوز نگهدارنده: 10 تا 40 میلی­گرم خوراکی یکبار در عصر

حداکثر در مجاز: 40 میلی­گرم درعصر

 

موارد منع مصرف:

استاتین­ها را نباید در بیماران کبدی، رابدومیولیز و نقص کلیوی تجویز کرد. همچنین در دوران بارداری و شیرده منع مصرف دارد.

تداخلات دارویی احتمالی:

آمیودارون، آمپرناویر، آملودیپین، آتازاناویر، بمپدوئیک اسید، بوسپرویر، سرتینیب، کلاریترومایسین، کلوفیبرات، کوبیسیستات، سیکلوسپورین، کلشی­سین، کونیواپتان، دانازون، دلاویریدین، داروناویر، دیلتیازم، دوروندارون، اریترومایسین، فنوفیبرات، فنوفیبریک اسید، فلوکونازول، جم­فیبروزیل، ایدلالیسیب، ایندیناویر، ایتراکونازول، لترموویر، لواملودیپین، لفلونوماید، لنالیدوماید، لوکتوکونازول، لومیتاپید، لونافارنیب، میبفرادیل، میفپریستون، میپومرسن، مورفین، نفازودون، نلفیناویر، نیاسین، رانولازین، ریفامپین، ریتوناویر، ساکوییناویر،تلاپرویر، تلیترومایسین ، تری­فلونماید، تیپراناویر، ترولیندومایسین، توکاتینیب، وراپامیل و وریکونازول.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی:

منع مصرف در دوران بارداری و شیردهی دارد.

احتیاط:

در صورت داشتن اختلالات شناختی، دیابت و بیماری­های کلیوی حتما پزشک خود را مطلع کنید.

عوارض جانبی:

از جمله عوارض جانبی آن می­توان به اگزما، افزایش سطح خونی کراتین فسفوکیناز، سرگیجه، ضربان قلب نامنظم و بی هوشی اشاره کرد.

به بالای صفحه بازگردید